Klimat Angoli charakteryzuje się dwiema porami roku, bez okresów przejściowych: suchą i deszczową. Pierwsza z nich, zwana cacimbo to najlepszy okres na odwiedziny tego kraju: od maja do września średnie dzienne temperatury powietrza wahają się od 24 do 31 stopni i praktycznie nie ma opadów deszczu.

Pora deszczowa cechuje się różną intensywnością, zależnie od regionu. Opady nasilają się im dalej w głąb kontynentu i osiągają nawet 200 mm miesięcznie (dla porównania: w Polsce suma opadów w ciągu roku to około 600 mm).

Wizę pobytową można otrzymać w ambasadzie Angoli w Warszawie, jest ona ważna 30 dni z możliwością przedłużenia do 90. Pobyt bez ważnej wizy jest surowo karany! Po przyjeździe do Angoli zaleca się zgłoszenie pobytu w ambasadzie RP w Luandzie.

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Niezbędna jest tzw żółta książeczka czyli dowód szczepienia na żółtą febrę.

Angola leży w strefie tropikalnej, w której występują liczne zagrożenia zdrowotne. Największym z nich jest malaria, występująca w zasadzie na terytorium całego kraju i we wszystkich porach roku.

Jej głównymi nosicielami są komary. Dla zmniejszenia ryzyka zachorowania powinno się stosować repelenty, a po zmroku nosić odzież zakrywającą ręce i nogi. W nocy niezbędna jest moskitiera.

Wśród groźnych chorób trzeba wymienić również cholerę, żółtaczkę, gruźlicę i trąd. W związku ze szczególnie dużym zagrożeniem cholerą należy przestrzegać podstawowych zasad profilaktyki i podwyższonych rygorów higieniczno-sanitarnych, a zwłaszcza: często myć ręce, dokładnie odkażać naczynia, owoce i warzywa, używać tylko przegotowanej wody, unikać spożywania ryb i owoców morza i- ogólnie - posiłków w barach i restauracjach, gdzie higiena budzi wątpliwości. Zatrucia pokarmowe zdarzają się bardzo często.

Trwająca 27 lat wojna domowa odcisnęła piętno na mieszkańcach a bieda, bezrobocie i wielkie ilości broni pozostałej po walkach rodzą przestępczość pospolitą. Największą ostrożność trzeba zachować na przedmieściach dużych miast oraz szlakach komunikacyjnych. Poważnym niebezpieczeństwem w głębi kraju są miny - pozostałość z okresu działań wojennych. Nie wolno zbaczać z regularnie uczęszczanych dróg. Nie wszystkie pola minowe są wyraźnie oznaczone (warto zasięgnąć opinii mieszkańców).

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)