Liberia to miejsce upalne i wilgotne w zasadzie przez cały rok, nie licząc obszarów górskich. Niewielki spadek temperatury można zanotować w czasie pory deszczowej, trwającej mniej więcej od kwietnia do października. Niestety, opady są na tyle wysokie, że mogą bardzo utrudnić zwiedzanie kraju. Gorętsza ale nieco bardziej sucha pora nadchodzi w listopadzie i trwa do marca. Jej trzy ostatnie miesiące to najlepszy okres na odwiedziny Liberii.

Obywatele polscy udający się do Liberii muszą mieć wizę, o którą należy ubiegać się w jednej z ambasad Liberii, np. w Bonn, Brukseli, Paryżu, Londynie lub w krajach sąsiednich.

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Obowiązkowe jest szczepienie przeciw żółtej febrze, potwierdzone wpisem do międzynarodowej książeczki zdrowia (podróżujący może być na lotnisku poproszony o jej okazanie), zalecane są szczepienia przeciw cholerze oraz żółtaczce typu A i B. Przez cały rok istnieje zagrożenie malarią; duże jest też zagrożenie tzw. chorobami brudnych rąk.

Przyjazdy turystyczne są odradzane, a podróż po kraju podejmuje się zawsze na własne ryzyko. Jeśli podróż jest konieczna, przed przyjazdem należy bezwzględnie zapoznać się z aktualną sytuacją. Zaleca się przebywanie głównie w stolicy. Zagrożenie przestępczością wszelkiego rodzaju jest bardzo duże, często zdarzają się rabunki. Sytuacja gospodarcza kraju jest zła. Policja nie ma możliwości udzielenia pomocy w razie kradzieży. W Liberii nie ma polskiej placówki dyplomatycznej, a znaczne oddalenie urzędu obejmującego Liberię swym zasięgiem kompetencyjnym (Ambasada RP w Abudży) praktycznie uniemożliwia jakąkolwiek pomoc polskim obywatelom poszkodowanym na terenie tego kraju. Problemem może być również pomoc służb konsularnych w przypadku utraty dokumentów czy pieniędzy, gdyż w Monrowii jest tylko kilka przedstawicielstw zagranicznych, a ich personel jest ograniczony do minimum.

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)