Równik dzieli terytorium Kenii niemal dokładnie na pół, jednak można wyróżnić tam kilka nieco odmiennych klimatów. Na północy, w okolicach jeziora Turkana panują wieczne upały i susza. Wyżynne i górskie obszary cechuje dość łagodny tropikalny klimat, co jest zasługą dużej wysokości nad poziomem morza. Wybrzeże to region najgorętszy i najbardziej wilgotny. Kenię najlepiej odwiedzać na początku roku, w styczniu i lutym, oraz w jego drugiej połowie, od lipca do października- wprawdzie temperatury są wówczas najwyższe, to są to najlepsze okresy do podglądania dzikich zwierząt, gromadzących się wówczas wokół nielicznych już zbiorników wodnych.

Obywatele polscy udający się do Kenii muszą mieć wizę pobytową, którą można uzyskać bezpośrednio po przylocie na lotnisku międzynarodowym w Nairobi lub w Mombasie oraz w każdym przejściu lądowym i w porcie w Mombasie.

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Od osób przybywających z Europy nie jest wymagane świadectwo szczepienia przeciw żółtej febrze. Może ono być potrzebne, jeśli turysta ma zamiar pojechać z Kenii do innych krajów afrykańskich (np. do Tanzanii) lub wjechać do Kenii z innego kraju afrykańskiego. Na wybrzeżu kenijskim oraz na zachodzie kraju występuje całoroczne zagrożenie malarią. Zalecana jest profilaktyka antymalaryczna, szczególnie w podróży poza Nairobi.

Powszechnym w miastach zjawiskiem są kradzieże kieszonkowe, wyrywanie toreb, łańcuszków, kolczyków, plecaków, aparatów fotograficznych i kamer wideo, a także kradzieże samochodów.

(źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych)