Pierwsze informacje na temat dóbr w Łomnicy pochodzą z lat 1475–1654. Ówcześnie majątek należał do rodziny Zedlitz. W latach 1654-1737 właścicielami była rodzina Tomagninich, a od III ćwierci XVII w. do roku 1811 do rodziny Metzlów. Łomnickie dobra przechodziły w ręce rodów Flach, von Roth. W roku 1835 Carl Gustaw von Küster kupuje dobra Łomnickie. Wczesnobarokowy dwór wzniesiono około II połowy XVII w. Z tego czasu pochodzi korpus oraz dwa narożne alkierze. W latach 20. XVIII w. w trakcie przebudowy dokonano zmian w wyglądzie elewacji oraz wnętrz. Projekt przebudowany przypisywany jest Martinowi Franzowi z Revala (obecnie Tallinn). Największych zmian w wyglądzie obiektu dokonano w latach 1838-1844. Autorem przebudowy był Albert Tollberg. Zmiany dokonano w zakresie układu pomieszczeń, wzniesiono reprezentacyjną klatkę, wzniesiono nowa kondygnacje, powiększono otwory okienne. Po wojnie do 1977 r. w pałacu znajdowała się szkoła. Opuszczony od końca lat 70. XX w. uległ dewastacji. W 1992 r. pałac zakupiła spółka polsko-niemiecka, po czym rozpoczęto prace remontowe.

Dom Wdowy wzniesiony w latach 1803–1804 przez Christiana Gottfrieda Mentzla. Obiekt przeznaczony był dla starszego członka rodziny von Menzel. Po wojnie dom przeznaczony był do celów mieszkalno-użytkowych.Obecnie w obiekcie znajduje się hotel oraz restauracja.