Jednym z najstarszych zabytków Kalisza jest Katedra świętego Mikołaja z 1257 roku zbudowana w stylu gotyckim z fundacji Bolesława Pobożnego. Wielokrotnie przebudowywana. Posiada trzy nawy, wieżę oraz kaplicę w stylu neogotyckim, dekorowaną malowidłami i witrażami Włodzimierza Tetmajera. Ołtarz główny barokowy, wzniesiony w 1662. W 1992 została podniesiona przez Jana Pawła II do rangi katedry diecezji kaliskiej.

Nieco młodsza jest Bazylika kolegiacka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Początki sanktuarium św. Józefa sięgają roku 1670. Wówczas w sanktuarium miał zostać uzdrowiony – według wiernych, za przyczyną św. Józefa – chłop, mieszkaniec wsi Szulec, który w ramach wdzięczności ufundował obraz Świętej Rodziny, umieszczając go w kolegiacie. Znaczny rozwój kultu św. Józefa przypadł na drugą połowę XVII wieku i na XVIII wiek. W ostatnich latach kult świętego Józefa Kaliskiego bardzo się rozszerza. Przybywają do sanktuarium liczne pielgrzymki z diecezji i całej Polski. Liczbę pielgrzymów szacuje się na około 200 tysięcy rocznie. Spotkania modlitewne w pierwsze czwartki miesiąca są także transmitowane przez Telewizję Trwam oraz Radio Maryja, co również jest związane z pielgrzymkami widzów i słuchaczy tych mediów do Kalisza.

Wart szczególnej uwagi jest również Park Miejski, będący najstarszym parkiem miejskim w Polsce. Powstał na miejscu pojezuickiego ogrodu warzywnego staraniem ówczesnego prezydenta Kalisza Jana Karola Horninga. Rozwijający się teren rekreacyjny zajął później teren placu należącego wcześniej do zlikwidowanej szkoły kadetów. Współczesny kształt leżącego w ramionach Prosny parku powstał po huraganie i powodzi roku 1881 i jest owocem planów zagospodarowania przestrzennego, którego autorami byli profesor SGGW Edmund Jankowski i planista terenów zielonych Franciszek Szanior.