Pierwsze wzmianki o Lubinie pochodzą z drugiej połowy XII wieku. Bulla papieska wydana prawdopodobnie w 1155 roku wymienia Lubin wśród 13 śląskich kasztelanii, a ok. 1178 roku książę Bolesław Wysoki osadę na Starym Lubinie podnosi do rangi miasta na prawie polskim. Nowe miasto, leżące między kasztelanią (tereny dzisiejszego Parku Wrocławskiego) a Starym Lubinem mogło zostać ufundowane przez Jadwigę Śląską i Henryka I Brodatego ok. 1205 roku.

W Lubinie znajduje się kilka interesujących zabytków, między innymi historyczne centrum miasta, w całości wpisane do rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Oprócz tego warto zobaczyć również Stary Ratusz w Lubinie. Początkowo był to budynek drewniany, później wielokrotnie przebudowywany. Spłonął w czasie pożaru w 1757 roku. Został odbudowany w stylu barokowym w 1768 roku. W latach pięćdziesiątych XX wieku był przebudowany. Niezmieniona została wieża zegarowa oraz fronton z herbem Lubina. Obecnie ratusz mieści biura oraz restaurację .

Jednym z najciekawszych obiektów Lubina jest Kościół Matki Bożej Częstochowskiej. Budowa tej świątyni przerywana działaniami wojennymi, trwała od drugiej połowy XIV do początków XVI wieku. Jest kościołem orientowanym, murowanym z cegły w wątku polskim (gotyckim). Znajdują się w nim sklepienia: gwiaździste (nawa główna), krzyżowo-żebrowe (prezbiterium, nawy boczne), sieciowe (kaplica północna).
W środku koniecznie trzeba zwrócić uwage na renesansową ambonę z 1623 roku. Zdobiona jest w figury Świętych Apostołów i Ewangelistów, tych zaś ostatnich otaczają dodatkowo złote motywy roślinne. Poza postaciami Apostołów i Ewangelistów, które znajdują się na balustradzie kazalnicy (ambony), pojawiają się także figury i płaskorzeźby aniołów oraz rzeźba Chrystusa, którego prawa ręka wzniesiona jest wysoko ku górze, lewa zaś trzyma krzyż.