Największy rozkwit Zgierza, podobnie jak wielu innych miast w województwie łódzkim, przypada na I połowę XIX wieku, gdy nastąpił rozwój przemysłu włókienniczego. W mieście pozostało kilka zabytkowych obiektów, wybudowanych w tamtych czasach, takich jak fabryka sukna Adolfa Gustawa Borsta, fabryka bawełniana Lorentz & Krusche i fabryka włókiennicza Meyera.

Równie warte odwiedzenia są dwie zabytkowe świątynie: Kościół Chrystusa Króla i Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej wybudowany w latach 1910-1924 w stylu neogotyckim.

Przyjezdni powinni zwrócić uwagę na zabytkowy budynek dworca kolejowego. pochodzi z czasów kolei Warszawsko-Kaliskiej i dotrwał bez większych zmian do chwili obecnej. W czasie I i II wojny światowej prawdopodobnie nie był zniszczony. Pod koniec lat 80. XX w. otynkowano elewację i przebudowano wnętrza (inny układ i przeznaczenie niektórych pomieszczeń). W 2011 przeprowadzono kapitalny remont budynku dworcowego, przywracając mu dawną świetność.

Na liście zabytków miasta znajduje się również Łaźnia Miejska przy ul. Łęczyckiej 24 – budynek zaprojektowany w 1926 przez W. Horodeckiego i F.Michalskiego, oddany do użytku 5 lutego 1929. Była obiektem na wskroś nowoczesnym i wielofunkcyjnym. Posiadała pływalnie krytą, druga z kolei w Polsce, o rozmiarach 10x17 m, która do dzisiaj jest czynna. Znajdowało się tu również 16 wanien, łaźnia parowa – rosyjska, łaźnia sucha – rzymska, gabinety do masażu, 11 kabin natryskowych, sala natryskowa dla dzieci szkolnych, urządzenia do kąpieli słonecznych oraz pralnia mechaniczna.

Tragiczną pamiątką po czasach okupacji jest Plac Stu Straconych (przed wojną Plac Stodół) w Zgierzu - miejsce publicznej egzekucji 100 Polaków (96 mężczyzn i 4 kobiet) w dniu 20 marca 1942 roku, przewiezionych z Łodzi głównie z więzienia gestapo przy ul. Sterlinga oraz z Radogoszcza. Kobiety zostały przywiezione z wiezienia przy ul. Gdańskiej (w tym żona Józefa Mierzyńskiego - Joanna). Na rozstrzelanie szli w siedmiu grupach - sześć grup po piętnastu, ostatnia liczyła dziewięć osób, setnym był inwalida zastrzelony w miejscu pochowania.