Dzięki temu, że Lublin jest jednym z najstarszych miast Polski, zachowały się w nim pamiątki z różnych epok, począwszy od zarania polskiej państwowości, poprzez średniowiecze i renesans (szczególnie tzw. renesans lubelski, który stanowił złoty okres w rozwoju miasta) aż po barok i klasycyzm i czasy późniejsze. Swoje materialne ślady pozostawili tam zarówno zaborcy, jak i działacze niepodległościowi. Również XX wiek zostawił po sobie wiele obiektów. Pamiątki te uzupełniają zbiory muzeów, oferta kulturalna teatrów i kin.

Architektura Lublina to nie tylko Stare Miasto i zabytkowe kamienice, ale również architektura kościelna. Budowle sakralne prezentują różne okresy stylowe od gotyku do czasów współczesnych.

Obok Bramy Krakowskiej drugi rozpoznawalny symbol architektoniczny miasta stanowi Zamek Lubelski. Budowę grodu na wzgórzu zamkowym przypisuje się Bolesławowi Chrobremu. Najstarszymi zachowanymi obiektami w zamku są kaplica św. Trójcy oraz XIII-wieczny donżon. Z czasów budowy i rozbudowy zamku pochodzi również gotycka baszta obronna, znajdująca się obok Bramy Krakowskiej. W pobliżu zamku usytuowane są natomiast dawne zabudowania szpitala św. Łazarza i kościół św. Wojciecha.

Inną atrakcją turystyczną są Lubelskie Podziemia. To około 300-metrowa trasa turystyczna biegnąca pod zabudową Starego Miasta w Lublinie. Spacer zabytkowymi piwnicami jest jednocześnie wędrówką w historię miasta i jego zagospodarowania przestrzennego. Historię tę przybliża cykl pięciu makiet ukazujących poszczególne fazy rozwoju miasta. Część z nich zostało wykonanych przez niepełnosprawną młodzież w ramach specjalnej terapii. Dobór makiet dokonany został w oparciu o rozwój umocnień i fortyfikacji miasta. Dodatkowe makiety i rysunki umieszczone w podziemiach ilustrują z kolei historię architektoniczną starego ratusza miejskiego, czyli późniejszego Trybunału Koronnego.