Park obejmuje tereny leżące w zakolu rzeki Warty, tzw. Łuk Załęczański, oraz przełomy Warty przez Wyżynę Wieluńską - Działoszyński i Krzeczowski. Znaczną część powierzchni parku - ok. 53%, zajmują lasy. Dominują siedliska borowe na bardzo ubogim piaszczystym podłożu, w większości w postaci sosnowych monokultur o słabej kondycji zdrowotnej. W bezpośrednim sąsiedztwie koryta rzeki występują wikliny. Znajdziemy tu również fragmenty łęgu wierzbowo-topolowego oraz olsu porzeczkowego. Najcenniejsze, niewielkie płaty lasów o naturalnym charakterze, występują poza doliną Warty: świetlista dąbrowa w okolicy Niżankowic, kwaśna dąbrowa trzcinnikowa w uroczyskach Ruda i Mierzyce, wyżynny jodłowy bór mieszany – w uroczysku Kluski (w szczątkowej postaci) i kwaśna buczyna w południowo-zachodniej części parku.

Na terenie parku, na Górze Zelce, znajduje się kilka niewielkich jaskiń, których długość sięga do około 100 metrów. Przez park biegną cztery szlaki rowerowe oraz wiele pieszych, w tym Szlak Rezerwatów Przyrody Załęczańskiego Parku Krajobrazowego i Szlak Jury Wieluńskiej.