Na zabytki i obiekty uznane za zabytkowe składa się zabudowa miasta od XIII do pocz. XX w. Większość tych budowli znajduje się w obrębie Starego Miasta, są to głównie obwarowania miejskie i obiekty sakralne, zaś poza murami Starego Miasta - głównie domy z końca XIX i z początku XX, budowane w stylu secesyjnym.

Mury obronne w Stargardu powstały w II poł. XIII w. na miejscu dawnych drewniano-ziemnych obwałowań. Nowy mur był ceglano-kamienny o wysokości do 6 m. W XV i XVI w. mury zmodernizowano, podwyższając je nadbudową z cegły. Ponadto wybudowano 45 czatowni, 9 baszt o wysokości do 30 metrów oraz dobudowano dwie nowe bramy (Świętojańską i Młyńska) do dwóch już istniejących. Łączna długość obwarowań miejskich wynosiła łącznie 2 260 m. W XIX większość obwarowań zlikwidowano, rozebrano część murów, zniwelowano wały, zasypano fosy, na których powstały planty. Do dziś pozostały odcinki murów liczące łącznie 1 040 m, 4 baszty i 3 bramy. Najlepiej zachowany odcinek murów znajduje się w pobliżu Bramy Pyrzyckiej.

Do najciekawszych zabytków architektury sakralnej należy Kolegiata pw. NMP Królowej Świata . Jest to najcenniejszy zabytek Pomorza Zachodniego i Środkowego, najwyżej sklepiony kościół w Polsce (32,5 m) i najpiękniejszy gotycki kościół ceglany. Budowę kościoła drewnianego rozpoczęto w 1292 roku. Świątynia w obecnym kształcie jest dziełem Henryka Brunsberga, który przebudował kościół na przełomie XIV i XV wieku. Kościół jest dwuwieżową bazyliką z wieńcem kaplic. Wieże zdobione tzw. blendą stargardzką. W kościele zachowały się oryginalne polichromie z XV wieku, witraże z XIX i pocz. XX wieku oraz piętnastowieczny ołtarz główny.

Równie interesujący jest ratusz miejski, wznoszony od połowy XIII wieku. Jest największym spośród średniowiecznych obiektów tego typu na Pomorzu. Szczyty zdobione są kunsztownymi maswerkami sieciowymi. Wielki pożar w 1635 roku strawił wraz z Ratuszem archiwum miejskie. Po tym kataklizmie powstał wschodni szczyt Ratusza. W końcu XIX wieku przywrócono bryle elementy gotyku nadając nowe detale. Ratusz został zniszczony ponownie w 1945 roku. Odbudowany w latach 1948 – 1961 jest siedzibą Rady Miejskiej i Urzędu Miejskiego.